بررسی بازی Mafia II: Definitive Edition

Mafia II: Definitive Edition هرچند ریمستر فوق‌العاده‌ای از مافیا ۲ نیست، ولی اثری هم نیست که از بازی کردنش پشیمان شویم. همراه بررسی بازی باشید.

سری مافیا، از آن دست بازی‌هایی است که محبوبیت واقعا بالایی بین گیمر‌ها دارد. نسخه اول این سری یک بازی واقعا فوق‌العاده بود که روایتی گنگستری با محوریت تامی آنجلو را تقدیم بازیکنان کرد و مراحل شدیدا متنوع و جذابش هنوز که هنوز است در خاطر مخاطبین باقی مانده‌اند. نسخه دوم که در سال ۲۰۱۰ از راه رسید، هرچند به اندازه قسمت اول جادویی و بی‌نقص نبود، ولی کماکان داستان خوب، شخصیت‌های دوست‌داشتنی و ماموریت‌هایی با تنوع قابل قبول را در اختیارمان می‌گذاشت. درست است که تعریف بازی از یک تجربه جهان‌باز با آنچه که الان از بازی‌های روز داریم متفاوت بود و شاید حتی بتوان گفت که مافیا ۲ بیش‌تر از یک تجربه جهان‌باز یک بازی اکشن ماجراجویی بود که صرفا در شهری نسبتا بزرگ جریان داشت، ولی در مجموع با همه نواقص مافیا ۲ هم اثری محبوب و دوست‌داشتنی است. 

آخرین نسخه از سری مافیا هم مافیا ۳ بود که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و خب واکنش‌های ضد و نقیضی بین طرفداران دریافت کرد. حال، یکی از بهترین اتفاقات ممکن برای طرفداران این مجموعه، معرفی شدن مجموعه سه‌گانه آن بود که در حال حاضر، ریمستر مافیا ۲ و نسخه کامل مافیا ۳ از آن در دسترس قرار گرفته‌اند و مرداد هم شاهد انتشار بازسازی مافیا ۱ خواهیم بود. درست است که شاید این بازسازی موردانتظار‌ترین نسخه از این سه‌گانه باشد، ولی در ادامه با ای ام همراه باشید تا ببینیم که آیا تا زمان منتشر شدن آن می‌توانیم از تجربه ریمستر مافیا ۲ لذت ببریم یا خیر!

اصلی‌ترین ملاک سنجش کیفیت یک ریمستر میزان بهبود آن به نسبت نسخه اصلی است که مافیا ۲، از این حیث در برخی جنبه‌ها سربلند و در برخی هم ضعیف است.

هر زمان که با یک ریمستر طرف هستیم، یعنی باید انتظارات‌مان صرفا در حد پیشرفت‌های بصری و گاهی صوتی باشند و خبری از تغییرات مثلا گیم‌پلی یا مواردی از این دست نیست که خب در رابطه با ریمستر مافیا ۲ هم دقیقا این اتفاق رخ داده است. اما قبل از اینکه به سراغ بررسی کیفیت این پیشرفت‌ها برویم، بد نیست کمی بیش‌تر با بازی آشنا شویم تا مخصوصا افرادی که قبلا شانس تجربه مافیا ۲ اصلی را نداشته‌اند، ایده‌ای کلی از آن به‌دست بیاورند. داستان بازی، از جایی شروع می‌شود که ویتو اسکالتا به همراه جو در حال انجام یک ماموریت هستند و در این بین ویتو دستگیر می‌شود؛ دستگیری که مجازات آن اعزام به جنگ است. پس از مرحله مقدماتی که فضایی جنگی دارد، به شهر امپایر بی برمی‌گردیم که فضای زمستانی و برفی حال و هوای خاصی و گیرایی به آن بخشیده است. بازی، از ابتدا میخ‌های داستانی‌اش را محکم می‌کوبد که در راس آن‌ها، شخصیت‌پردازی خوب خودِ ویتو یا سایر کاراکتر‌های بازی از جو گرفته تا اعضای گروه‌های مافیایی که با آن‌ها همکاری می‌کنیم قرار می‌گیرد. همچنین روایت کلی مافیا ۲ و وقایع آن هم قطعا به‌عنوان یک بازی با حال و هوای گنگستری و مافیایی حرف‌های زیادی برای گفتن دارند؛ توئیست‌های جالبی که در داستان بازی تجربه می‌کنیم و گاهی هم حسابی سورپرایز‌مان می‌کنند یا کلیت اتفاقات بازی به شکلی هستند که اگر طرفدار آثاری با داستان منسجم و خوب باشید، شما را تا پایان درگیر مافیا ۲ خواهند کرد. 

مافیا ۲ همچنین از نظر گیم‌پلی هم حرف‌های زیادی برای گفتن داشت؛ درست است که همیشه انتقاد‌هایی از آن در مقایسه با نسخه اول می‌شد و به‌نوعی بازی تا حدودی زیر سایه تجربه شگفت‌انگیز قسمت اول قرار داشت، ولی خب بازهم ضعیف خطاب کردن گیم‌پلی مافیا ۲ عادلانه نخواهد بود. تنوع مراحل بازی، در حد قابل قبولی هستند و از طرفی در واپسین ساعات شب مشغول دفن کردن یک جنازه می‌شوید و بعد از گوش کردن به یک موسیقی شگفت‌انگیز در مسیر برگشت به خانه جو لذت می‌برید و در مرحله‌ای دیگر، مشغول فروش سیگار‌های پشت یک کامیون می‌شوید که در ادامه این کار ساده به راه انداختن یک حمام خون ختم می‌شود! دنیای بازی هرچند جزییات و فعالیت‌های جانبی خاصی برای ارائه ندارد، ولی از حیث طراحی در سطح خوبی است و حتی مسیر‌های طولانی که گاهی باید برای انجام ماموریت‌ها در امپایر بِی دوست‌داشتنی طی کنید، به لطف سیستم قابل قبول رانندگی با ماشین‌های قدیمی و همینطور برخی جزییات واقع‌گرایانه مثل لزوم رعایت سرعت مجاز و مواردی از این دست خسته‌کننده نمی‌شوند.

ترکیب تمام این مراحل نسبتا متنوع با مکانیک‌های کلی خوب بازی و صد البته یک داستان جالب، نسخه اصلی مافیا ۲ را به اثری تبدیل می‌کردند که قطعا ارزش تجربه بالایی داشت. اما خب سوال اصلی ما در این بررسی، این است که آن بازی دوست‌داشتنی، به چه شکل ریمستر شده و در اختیار کاربران پلتفرم‌های فعلی قرار گرفته است. جوابِ ساده و کوتاه به این سوال، می‌تواند این باشد که Mafia II: Definitive Edition، بدون شک نه بهترین ریمستری است که تا به امروز تجربه کرده‌اید و نه بدترینِ آن‌ها! بازی نه به شکلی بهبود یافته که از میزان پیشرفتش متحیر شویم و نه آنقدر بد است که نتوانیم هیچ پیشرفتی در آن در مقایسه با نسخه اصلی ببینیم. از همان اولین دقایقی که در یک شب برفی سوار بر ماشین جو محیط‌های امپایر بِی پیشِ‌روی شما قرار می‌گیرند، می‌توان به‌وضح بهبود‌های بازی در زمینه‌هایی مثل نورپردازی و سایه‌زنی‌ها را مشاهده کرد. انعکاس نور چراغ‌های شهر روی سطح ماشین‌ها و حتی محیط‌ها اتمسفر گیرای نسخه اصلی را حتی بهتر از قبل هم کرده است. پربیراه نیست اگر بگوییم که مافیا ۲ ریمستر بیش‌ترین بهبود را در زمینه نورپردازی داشته و سازندگان به‌نوعی از این کار به‌عنوان تکنیکی برای امروزی‌تر کردن ظاهر بازی استفاده کرده‌اند که تا حد زیادی هم جواب داده است.

البته در طرف دیگر، برخی جنبه‌های بازی هم می‌توانستند به مراتب عملکرد بهتری داشته باشند. برای مثال، بهبود کیفیت کلی بافت‌ها و همینطور انیمیشن‌ها می‌توانست به مراتب بیش‌تر و بهتر باشد و برای دیدن ضعف‌های محسوس آن‌ها حتی نیازی به دقت زیاد هم نیست. همین موارد هم باعث می‌شوند تا بگوییم که ریمستر مافیا ۲، خیلی وارد جایگاه ریمستر‌های درجه یک و با‌کیفیت نمی‌شود و رویکرد سازندگان بیش‌تر به این صورت بوده که یک پورت از بازی روی پلتفرم‌های امروزی داشته باشند و با بهبود مواردی چون نورپردازی‌ها، سایه‌زنی‌ها و در حالت کلی بیشتر افکت‌های تصویری مختلف، یک جلا و حال و هوای امروزی به بازی ببخشند؛ تصمیمی که تا حدی مخصوصا وقتی که مشغول رانندگی در سطح شهر یا درگیر فعالیت‌هایی باشید که حواس‌تان را از جزییات پرت می‌کنند، کاملا هم راضی‌کننده است ولی خب اگر از آن دست افرادی باشید که اصلا بازی کردن آثاری با گرافیک متوسط و معمولی به مذاق‌شان خوش نمی‌آید، با کمی دقیق شدن روی جزییات می‌توانید ایراد‌های مختلفی از بازی بگیرید!

نقاط قوت نسخه اصلی پس از گذشت ۱۰ سال کماکان کاری می‌کنند که بازی تا انتها کشش لازم برای همراه کردن مخاطب را داشته باشد.

بخش دیگری که معمولا ریمستر‌ها در آن به نست نسخه اصلی بهتر می‌شوند، جنبه‌های صوتی بازی است. هرچند در مافیا ۲ خیلی شاهد چنین پیشرفی نیستیم، ولی بد نیست اشاره کنیم که هنوز هم با گذشت ۱۰ سال از انتشار نسخه اصلی بازی، موسیقی‌های آن شدیدا عالی به‌نظر می‌رسند؛ دلیل این کار هم بیش‌تر به انتخاب آهنگ‌های بازی برمی‌گردد که اکثرا از آهنگ‌های بسیار مشهور هستند و دروغ چرا، بعد از این همه سال، هنوز هم رانندگی در امپایر بِی برفی با یک ماشین قدیمی که آهنگ Let it Snow در آن پخش می‌شود، اتمسفر شگفت‌انگیزی برای مافیا ۲ رقم می‌زند که به شخصه لذت زیادی از آن در بازی می‌برم و یکی از دلایلی که تجربه کلی این ریمستر را برایم دوست‌داشتنی می‌کرد، همین اتمسفر ناب بازی است که با گذشت این همه سال هم کیفیت خوبش را حفظ کرده است.

نکته حائر اهمیت دیگری که باید در مورد مافیا ۲ ریمستر بدانید، بحث مشکلات و باگ‌های فنی بازی است. بررسی زومجی بر اساس نسخه پی‌سی صورت گرفته است که هرچند مشکلاتی چون یکی دو بار کرش کردن در طول تجربه بازی را پیش‌رویمان قرار داد و هر از گاهی هم یک سری باگ‌های جزئی تصویری در آن دیدیم، ولی در جنبه‌های دیگر مثل ثبات نرخ فریم یا باگ‌هایی که بتوانند مانعی جدی برای لذت بردن از بازی باشند، مساله‌ای نداشتیم. با این حال طبق گزارش‌ها نسخه‌های کنسولی بازی و مخصوصا نسخه پلی‌استیشن ۴ در این زمینه وضعیت جالبی ندارد و جدا از مسائلی چون افت فریم حتی شدید در برخی قسمت‌ها، یک سری باگ‌های بصری عجیب و غریب هم در بازی وجود دارند که حتی سازندگان اخیرا اعلام کردند به دنبال رفع این مشکلات هستند. در نتیجه اگر قصد خرید بازی روی این کنسول را دارید، بهتر است این مشکلات را در نظر داشته باشید.

در مجموع، بازهم بهترین توصیف در مورد ریمستر مافیا ۲ همان موردی است که بالاتر هم اشاره کردیم. ریمسترِ بازی، نه به حدی خوب است که بتوانیم آن را به همه، حتی افرادی که شدیدا گرافیک برای‌شان مهم است پیشنهاد کنیم و نه آنقدر ضعیف است که بتوان گفت بازی کردن نسخه اصلی یا ریمستر فرقی باهم ندارد. از طرف دیگر، این نسخه شامل تمام بسته‌های الحاقی بازی هم می‌شود و با اینکه قیمت ۳۰ دلاری آن در خرید مستقل به هیچ وجه ارزان نیست، ولی خب با در نظر گرفتن حجم محتوایی که دریافت می‌کنید و مثلا در نظر گرفتن اینکه در دوره‌ای از بازی‌های ویدیویی هستیم که یک DLC هم می‌تواند گران‌تر از این قیمت باشد، خیلی هم نمی‌توان آن را غیرمنطقی دانست؛ مخصوصا که اگر قبلا نسخه اصلی بازی را داشته باشید، ریمستر را رایگان دریافت خواهید کرد. در نتیجه اگر تا به امروز شانس تجربه مافیا ۲ را نداشته‌اید و به بازی‌هایی با حال و هوای گنگستری و مافیایی علاقه دارید، بدون شک ریمستر مافیا ۲ بهترین گزینه موجود برای بازی کردن تا زمان انتشار ریمیک مافیا ۱ است که امیدواریم خاطرات فراموش‌نشدنی نسخه اصلی را زنده کند. اگر هم قبلا نسخه اصلی را داشته‌اید و تجربه کرده‌اید، چه چیزی بهتر از تجدید دیدار با آن با پیشرفت‌هایی که در ریمستر داشته است؟

بررسی ریمستر مافیا ۲ بر اساس نسخه‌ی PC صورت گرفته است.

Mafia II: Definitive Edition

ریمستر مافیا ۲، یک ریمستر نسبتا خوب از یک بازی خاطره‌انگیز است. بازی در مقایسه با نسخه اصلی، پیشرفت‌های واضحی در زمینه‌هایی مثل نورپردازی و افکت‌های تصویری دارد ولی در عین حال در زمینه‌های دیگری مثل انیمیشن‌ها یا جزییات بافت‌ها شاهد بهبود لایق تحسینی نیستیم و باگ‌ها هم بخشی از بازی هستند. طبیعتا دارا بودن تمام بسته‌های الحاقی و صد البته نقاط قوت نسخه اصلی بازی که هنوز هم جذابیت‌شان را حفظ کرده‌اند، موارد دیگری هستند که باعث می‌شوند بتوانیم تجربه این ریمستر را پیشنهاد کنیم؛ ریمستری که می‌توانست به مراتب بهتر هم باشد ولی در وضعیت فعلی هم تجربه قابل قبولی برای طرفداران قدیمی مافیا ۲ یا افرادی که تا به امروز آن را تجربه نکرده‌اند به‌حساب می‌آید.

❤️ ای ام را در شبکــــــه‌های اجتماعــــــی دنبــــــال کنید