محققان با ترکیب استخوان‌بندی بیرونی و واقعیت مجازی توانستند به افراد فلج کامل کمک کنند که کنترل بخشی از اندام‌های معلول‌شان را به دست بگیرند.
این روش درمانی روی هشت بیمار آزمایش شده و برای همه‌ی آنها به جز یک نفر جواب داد. آن یک نفر بر اثر آسیب طناب نخاعی فلج کامل شده بود. هیچ یک از این بیماران نسبت به روش‌های درمانی قبلی واکنشی نشان نداده بودند.
این بیماران به مدت ۱۲ ماه در یک برنامه آموزشی شرکت کردند که شامل قرار گرفتن در یک محیط آموزشی واقعیت مجازی، بازخورد بصری-لامسه‌ای و راه رفتن با یک استخوان‌بندی بیرونی اندام‌های پایینی می‌شد.
در پی این برنامه، تمام بیماران علایمی از بهبود عملکرد ارادی ماهیچه نشان دادند. آنها قبلا تقریبا هیچ نوع حسی را نمی‌توانستند تجربه کنند، اما پس از شرکت در این برنامه مقداری پیشرفت داشته‌اند و می‌توانند حس‌هایی مثل لمس کردن و درد را بفهمند. همچنین عملکرد قلب و رگ‌ها در این بیماران بهتر شد. چهار نفر از شرکت‌‌کننده‌ها که در ابتدا کاملا فلج محسوب می‌شدند، در دسته‌ی نیمه فلج جای گرفتند؛ این شکل خفیف‌تری از آسیب نخاع است.
این برنامه از سه قسمت تشکیل می‌شد. در اولین بخش، بیماران از یک هدست واقعیت مجازی استفاده کردند و یک کلاه نوار مغزی بر سر گذاشتند. سپس این بیماران باید یک بازیکن فوتبال را با تصور کردن حرکات بدن خودشان در استادیومی در واقعیت مجازی حرکت می‌دادند. این بیماران توانستند بخش‌هایی از مغزشان را که به حرکت پا مربوط می‌شد، فعال کنند.
در مرحله بعدی، این بیماران یک استخوان‌بندی بیرونی رباتیک پوشیدند و روی یک تردمیل قرار گرفتند که به طور اتوماتیک پاهایشان را برای آنها حرکت می‌داد. سومین بخش هم ترکیب دو بخش اول بود.
محققان این پژوهش می‌گویند آنها محدودیت‌های روش درمانی‌شان را نمی‌دانند، اما معقتدند که یافته‌هایشان می‌تواند تاثیر قابل توجهی روی بیماران فلج اندام بگذارد. آسیب طناب نخاعی برای پزشکان یک بیماری چالش‌برانگیز است. تاکنون روش‌های زیادی برای کمک به حرکت یک بیمار طراحی شده است. اما با این روش جدید معلولانی که به زندگی در ویلچر عادت دارند، می‌توانند که از پاهایشان دوباره استفاده کنند.
❤️ ای ام را در شبکــــــه‌های اجتماعــــــی دنبــــــال کنید
دیدگاهتان را بنویسید